hasreet Tiryakisine Tasvirdir
An gelir yalnızlığın kulakları sağırdır,
İşte o an acılar tek başına ağırdır.
Söylersin dostlarına yardan ayrıldığını,
Yüreğinin kanayıp, yanıp, kavrulduğunu.
?Kederleri kov gitsin, boşver, üzülme? derler.
Kabul edersin, ama ayrılmaz ki kederler.
Hâlin: Viraneliktir. Sesin çıkmaz dilinden.
Ve o masmavi sular gitmiştir sahilinden.
Yelkovanların durur kımıldamaz akrebin
Hicran derdinde isen hissizdir mürekkebin.
Yer altında sürünür, dertten derde atlarsın.
Şiir yazmak istersin, yazamazsın, çatlarsın.
Nasıl yazacaksın ki? İlhamını el almış.
Ya da ilham bildiğin baştan beri masalmış.
Gözyaşların âşikâr, gülücüklerin kayıp;
Aşkın gül bahçesinden kör hicrana atlayıp,
Her gördüğün hançeri yüreğine saplarsın.
Aşkından dönenleri bir bir ayıplarsın.
Sence aşk tahammüldür; değildir asla vuslat.
Dayanırsın hasrete kör talihine inat.
Fatih Özşahin
Fatih Özşahin şiirleri