Aezhal
Arıyordum mutluluğu gözünde.
O çiçekti: yaşıyordum özünde.
O güzelim şiirvâri yüzünde,
Kahreyledi bir yabancı iz beni.
?Hüzünlenmek için henüz çok erken
Mutlulukta doruğu yaşıyorken,
Özü terkeylemek olmaz' diyorken
Terkeyledi güvendiğim öz beni.
Karşı koyuyordum çığa, sellere
Beni bıraktılar yaban ellere.
En mutlu demimde berbat hâllere
Garkeyledi yar bildiğim kız beni.
Güçlüydüm; sererdim yere dünyayı.
Korkusuzdum; yaşıyordum sevdayı.
Zengindim; alırdım da ferdayı.
Fakreyledi üç-beş kötü söz beni.
Sevimlilik vardı kaş çatışında.
Masumiyet vardı gül bakışında.
Ne lezzetler vardı bir gülüşünde.
Mahveyledi bu muhteşem haz beni.
Onsuzken zahmeti tatmadım sanma.
Yanımdayken onun adını anma.
Ateşlerden geçtim yanmadım amma
Kor eyledi ateş değil köz beni.
Onunlayken yaşıyordum rüyada.
Tadıyordum lezzetderi hülyada.
Yaşadığım şu insafsız dünyada
Yordu, yordu yokuş değil düz beni.
Bütün dünya hep benimle uğraştı.
Şiir düzdüm de söz yâre ulaştı.
Benim derdim şimdi semayı aştı.
Nasıl anlayacaksınız siz beni?
Fatih Özşahin
Fatih Özşahin şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.