Duyan Ağlasın

Tarih bin dokuzyüz yetmiş dört yılı
Haberim dünyaya yayan ağlasın
Bize böyle yazmış yaradan ulu
Kara haberim duyan ağlasın
****
Uçağa binmiştim izmir ilinden
Ataşlara yandık takdir elinden
Bülbül idim hasret gittim güle ben
Yolumu gözleyen bayan ağlasın
****
Kem talihim muradına ermedi
Ecel geldi bize mühlet vermedi
Son nefeste anam babam görmedi
Hallerimi bir bir sayan ağalsın
****
Üçgün önce rüyalarım görüldü
Hanemizde gam kasavet derildi
Anama babama haber verildi
Yönün şaşırdılar ne yan ağlasın
****
Cenazemiz nasip olmadı kars`a
Ahret kapısın açtı bize bursa
Cesete kaynadı bütün ne varsa
Üstümden elbisem soyan ağlasın
****
Kara haber alel acel bilindi
Her taraftan cenazeme gelindi
Kefenim biçildi suyum ilindi
Teneşüre koyup yuyan ağlasın
****
Alnımıza takdir kara yazıldı
Ehli iman halimize üzüldü
Mezarımız gurbet ele kazıldı
Bedenim mezara koyan ağlasın
****
Dedem şaşkın olmuş gözü az görür
Validem ah çeker yüreği erir
Komşular pedere teselli verir
Acı ekmeğim yiyen ağlasın
****
Posof kazasından hem çorcuvanlı
İsmimi sorarsaz şah murat şanlı
Henüz yirmisinde bir delikanlı
Kadersiz eşim o bayan ağlasın
****
Yazık oldu rahmet okun civana
Eşi dostu bıraktı kor şivana
Mansur üzüntüden oldum divana
Destanın okuyup duyan ağlasın
****
15/2/1974