Çocuk ve Melek
Bir Ev yaptı da çamurdan,
İçine gönlünü koydu.
Çöp topladı şurdan/burdan,
Beşik yaptı da uyudu:
Rüyasında dedi Melek:
`- İyi ama, ya büyürsen,
N`olur beşik bilmek gerek?`
Çocuk güldü: `-Varsın ya sen,
Ben büyürüm ve ölürüm,
Ama çocuklar tükenmez.
Bunun içindir ki, hürüm,
Bayrağım hiç burçtan inmez.!`
Melek güldü: `-Tatlım, canım,
İkimiz aynı soydanız.
Sen benim görünen yanım,
Üstelik aynı huydanız.!`
Melek döndü dünyasına,
Bırakarak bu yüzünü.
Çocuk daldı hülyasına,
Rüyadan açıp gözünü...
Muhsin İlyas Subaşı
Muhsin İlyas Subaşı şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.