Anlayamazsın

Nasıl anlatayım ki sana bu anı;
Yalnızlığımı, sensizliğimi...

Ruhumu kaplar gibi İstanbul` u kaplayan gri bulutlar desem,
Yüreğimi kanatan yokluğun gibi çakan şimşekler desem,
Sensiz geçirdiğim her gün gibi ıssız sağnak yağmur desem,
Anlar mısın beni.

Anlar mısın sensizliğimi, ıssızlığımı.
Anlar mısın yokluğunun ne demek olduğunu.

Anlamazsın,
Taki bensizliğin acısı varlığını sarana dek,
Sesimin yokluğu ruhunu ıssız bırakana dek,
Beni görmeden yaşadığın hergün, sana yalnızlığı yeniden tanımlatana dek,
Dokunamadığım tenin sahipsiz kaldığı için alev alev yanana dek,
Paylaşarak çoğalttığımız; mutluluk ve huzurdan mahrum kalıp içindeki çiçek kuruyana
Bir benden saklayamadığın çocuk şu koca dünyada bir başına kaldığını anlayana dek...

Ne sende bensizliği,
Ne de bende sensizliği anlayamazsın...

02.03.2001/ İstanbul