Körkez için gel

uyandım ve gözlerimi açtım
karşımda boş bir duvar ve yalnızlık.
çok zor.
zor biliyorum ah şimdi böyle yaşamak
dışarı çıkıyorum sahile doğru gidiyorum
balıkçılar yok
insanlar yok saat gecenenin ikisi.
ve ben yalnızım.
sen gideli benden bişey değişmedi
sadece biraz fazla sigara içiyorum
bıraktığım alkolü yeniden alıyorum.
sen gittiğin günden beri değişmedim
ayık yerine sarhoş geziyorum
bu arada meyhane arkadaşlarım oldu
ben onları seni anlatıyorum sıkılmıyorlar
şişe hep onlara bakıyor.
sen gittiğinden beri ben yatakta daha rahat uyuyorum
beni telefonla uyandıracak kimse yok
akşam oldumu hesap soracak
boş tavırlar alacak bana küsecek kimse yok.

Tamam doğrusu

sen gittiğinden beri saç sakala karıştı
evde düzen
yok
sen gittiğinden beri
sorumsuz aylak ve beceriksizim
sen gittiğinden beri
ya sana ya kendime yada hayata küsmüşüm
şimdi gel geç kalmadan
çünkü sen gittiğinden beri
yüreğimde merkez üstü olmayan depremler yaşanıyor sen
gittiğinden beri.
gel gelmezsen bu koca körfez
bu İzmit üstüme yıkılıyor sen gittiğinden beri
bari körfez için gel...