Bu Şehirde Bu Gece (Erzincan)
bu şehirde
yine böyle bir gündü
yine böyle yari güneºli
yari serin.
sen vardin yanimda
omuzlarimdaydi saçlarin
mutluluktu gelecekten bekledigimiz
gülümsüyordu gece gözlerin
yani sevdigim
hep güzellikten yanaydi ºarkilarimiz.
taa ki
o deprem gecesine kadar
o gece sen,
o gece ben,
o gece sen ve ben;
sanki ayriligimizi perçinlercesine
boynumdaydi çiplak kollarin
hasret çekmeyelim diye gelecekte
dudaklarimdaydi
ateşli gülücüklerin
o gece sen,
o gece ben,
o gece sen ve ben;
karanligin içinde
yorgun düºmüº birer aydinliktik
yildizlar altinda
beraberligimizin
son yudumlarini içiyorduk.
ve bir şafak vaktiyle baºlamiºti
bu dizeleri yazdiracak
ayriligin
bu şehirde
yine böyle bir gündü
yine böyle yari güneºli
yari serin
sen yoksun yanimda
o deniz dalgasi saçlarin yok
ben
ben o parktayim ºimdi
tavernasi olmayan parkta
fiskiyesinden bir zamanlar
nagmeler dökülen yerde
cadde ayni cadde
park ayni park
erzincan ayni erzincan
ama yaşam, yaşam tepetaklak
dün sevişen dudaklar
şimdi çatlak çatlak...
tirnaklarini sökmüºler bu ºehrin
güneşini zincirlemişler
bu şehirde
bu gece
dudaklarim çatlak...
NOT: 13 mart 1992 /Erzincan depremi ve sonrasında yazılmıştır.
Zafer Adak
Zafer Adak şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.