Zamanın Eseri
ve zaman en güçlü fırtınalara direnen
yepyeni bir kız yarattı
ölmeye yatmalıyım bu gece
odamdayım,
bu dünyadaki ait olduğum yerde
farklı çağlardan gelen
mum ışıkları ısıtıyor odayı
bir de kimin içtiği belirsiz bir sigara yanıyor
kendi kendine
yıldızlar süslemiş gri duvarları
sağanak bekleniyor içimde
bir geceydi yine
bu defa mum ışıkları içimde
sorguya çekiliyordu zaman
sonu belirsiz bir yola
yeni bir harita çıkarmaya uğraşıyordu güneş
ve bir taraftan doğmak için
can atıyordu
zamanı bekliyordu o da oysa
nihayet güneş ilk ışıklarıyla
tepelerin ardından yükseldi
zaman durdu
güneş battı...
şimdi aristoteles fenerinde yüzen
papatyalar, siyah, beyaz taşlar
ve zaman yüreğinde ölümler gizleyen
çocuğu yarattı...
04.07.2001 çarşamba 23: 28
izmir
Elif Kerenciler
Elif Kerenciler şiirleri