Ağlat Beni

Ağlat beni
Suskunlukla
Bölüşülmüş günlerin en acımasızında
Ellerimde çiçeklerin kuruduğu zaman
Beynimde direncin adı silinmiş
Kararsızlık kramp gibi girmişken bacaklarıma
Nereye gideceğimi bilmeden yürürken
Hadi söyle
Söyle
Ve ağlat beni

O kadar basit değildi her şey
Gülüp geçecek kadar
Susacak kadar sonsuza dek
Unutmak gibi basit değildi
Farkına varmışken tam
Kabullenmişken
Ne duruyorsun
Bağırsana
Bağır kulağımın dibinde
Sağır edene dek
Çıldırtarak sözcükleri
Duyurana kadar bağırsana
Bağır
Ve ağlat beni

Yıldızların arasında dolaşırken
Kaybettim birden, kırışmış özlemlerimi
Nedense aramadım
Yıldız yıldız dolaşarak.
Sessizlik yetiyordu
Uzunca
Her acının yerini doldurarak
Arada bir kayardı yıldızlar ellerimden
Acırdı ellerim
Tırnaklarımdan akardı kırmızılık
Ve özlemlerimi hatırlardım her yeni acıda
Işıklarını söndürün derdim yıldızlara
Yüzümü görürken ağlayamazdım
Söndür artık
Ve ağlat beni

Rüzgar taşlarını gözlerime attığında
Gözlerimden akan kanlı yaşlar gibi
ağlat beni
Kör bir güvercinin uçarken ağlaması
Dört duvar arasında dökülen gözyaşları
Ağlat beni
Eskiden ağladığım gibi
Şafak türküsünü dinlerken
Kaybolan aşka
Unutulmuş hayallerin peşinden
Bahara
Sıkıştırılmış yaşama
Ve sana
ağladığım gibi
Ağlat beni

Çok uzun zaman oldu
Bölüşmeyeli göz yaşlarımı
Bir yalnızlık var etrafımda
Göremediğim
Ama hep benimle.
Nedense boynu bükük kaldı
Hayatın felsefesi
Ve bu yalnızlık varken içimde
Dökemem gözyaşlarımı dışarıya
Ve içime attıkça suluyor sanki yalnızlığımı
Her gün daha büyük
Her gün daha hissedilir..