Aralandı gözlerim
Şehrin sokaklarında dolaşıyor ay
düşüyor karanlığın kuytusuna şavkı
Rüzgar ölü misali
çam ağacının tozlarında can veriyor
Bezgin
halsiz
yorgun
baygın bir gece
mayışıyorum
Ve düşlerime giriyor
Ağzında piposu
ak sakallı
ihtiyar bir ressam
Saçlarını çiziyor önce
dokununca yakar avucunu
her bir teli
Boynunu örtmeli
göğüslerinde
belinde olmalı saçları
sarartmalı geceyi
Gözlerini çiziyor sonra
baktıkça görüyorum ormanları
ışıldıyor zümrüt taşları gibi
gözlerinde adamın
Dudaklarını çiziyor
kan kırmızı
öpünce korlaşmalı
öğle güneşi gibi
yakmalı tenini
Okyanusun derin soğukluğu
söndüremezken yüreğindeki ateşi
bir acı düş gibi
Ansızın
gözünde birkaç damla belirdi
titredi elleri
yağlı boyaları
düştü yere
ağustos böceklerinin iniltileri
tırmaladı kulaklarımı
aralandı gözlerim...
İbrahim Deniz Aslan
İbrahim Deniz Aslan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.