Sonbaharda Hüzünler
çocukluğumu geçirdiğim tarihi bir sokak ellerin...
avuçlarında ufalanan çizgilerden eski sabahlarıma
yollar gidiyor; ben oralarda kayboluyorum.
gösterimden kalkalı çok olmuş bir çizgifilmin asla cin olamamış Alisiyim.Birisi çizmiş yüzümü gülümsemişim,
kara bir kalem oynamış yanağımda üzülmüşüm...
dün gece yine sayıklamışım anne...düş girememiş uykularıma yine.Yanık türkülerin alevli nakaratları kavurmuş içimi...mırıldanacak neşeli bir şarkı bulamamışım.Bayraksız bir millet gibiyim anne, cepte saklanacak bir kimlik olamamışım.Uyandığımda anladım dün gece ağlamışım.
sen üzülme anne şiirleri anlaşılmak istenmeyen bir şairim ben.Ayrılığın tozunu yutmaya alışığım.Rüzgarlardan sakındığım baharımı satıyorum kışa ve üşüyorum çok söyle babama.
hayatın tablosunu çizerken tanrı fırçanın ucunda mat bir gri olmuşum, kurumuşum.Aslını sorarsan hiç olamamışım anne.
şimdi sende düşünmeye başla yaşlanan gözlerinle: yüzde kaçı haksızlıktı beni doğurduğun kentte? Boyunu ölçüyorum karda yüreğimin, cüceymiş...Ben bir cüceymişim anne!
tüm duyarlıklarım yaşlı bir devenin sırtında kambur.Sağ kalmış yanlarımdan nasırlı ayaklar yapıyorum, yolların en ortasında kanıyorlar.Dostlarda talihsiz aslar gibi anne...
Artık bir masada kare olamıyorlar.Çöl kurağı, terkedilmiş bir coğrafyada vakitsiz yaz yağmurlarına muhtaçlar.
olgunluğumu aradığım modern bir sokak ellerin...
avuçlarında ufalanan çizgilerden geleceğe yollar gidiyor ben oralarda kayboluyorum anne...
bir daha asla geriye dönmemecesine.
Uğur Gökhan Sarıipek
Uğur Gökhan Sarıipek şiirleri