Yaşamışmıydık?

Dişlerim dudaklarıma kilitleniyor,
Sesimi ağız boşluğuma gömüyorum,
Bir dumanlı bakış göz bebeklerimde,
Haykırışlarımı göğsüme gizliyorum.
Sıkıntılı bir uğultu kulaklarımda,
Bunalıma boyun eğmiş aklım,
Ha unutuldu, ha unutulacak
Anılara gömülen aşklarım.

Yoruldum anılar yüklü yaşamdan,
Anılar birbirinin üstünde, durmadan,
Yeniden takılıyorlar göz kapaklarıma,
Kederleri yoğunlaştırarak ardından.
Korkmuyorum anıları bırakıp gitmekten,
Ürkütmüyor beni onlarsız yaşamak,
Sadece,
Evet sadece,
Bir var / bir yok oluştan,
İnsanca iğreniyorum! ..

Anılara gömüp başımızı,
Sanki şakadan yaşıyoruz,
Bir gün elbet anılara karışacağız,
Çare yok! ..
Yaşlanmayı
Ve yaşlanarak unutmayı
Ve bir gün anılarda kalmayı
Öğrenmek gerekiyor artık...
Bir gün,
Soracağız,
Bir yerlerde,
Birilerine;
Sahiden yaşamış mıydık? ..

Antalya 21.04.2001