Kırmızı Dudaklarında İhtill Sabahı

ışığı söndürür ellerin
geceye dokunur
ışık olur
gözlerin

çiçek çiçek bir ateş yanar
bakışlarında
ihtilâl olur, yokluk ve kuraklık başlar
kırmızı dudaklarında
ben seni sevmesem

yekpare dolaşırsın
bir dağdağan ağacının altında
zaman kucaklaşır seninle
batıp giden bir güneşin ardından

yorgun gözlerle
uğurlarsın sen beni
farkında olmasan da ben gidiyorum
sen kalıyorsun o dağ evinin kapısında
kızarmış yanakların, kızarmış gözlerin
ağlamaktan ıslanmış avuçların...

`hoşçakal` dedim sana, `hoşçakal`
bir daha dönemezsem bekleme hiç beni
oysa zaman, oysa sevda
çevirir belki dedim beni yolumdan

bir gece yarısı
tutuşan çıngılar altında
sana geldim ben
baktım gözlerin karışmış gecelere
başucumda durup bir yıldız gibi
yanar durmadan
dağ aleviyle sarhoş olmuş dudakların

o dağlar benim doğduğum rahim
o dağlar benim emdiğim meme
o dağlar dizlerine yattığım anne

şimdi var mısın oralarda
bilmem hiç geldin mi yeniden
hiç büyüdü mü gözlerin o gecelerde

seni seviyordum; kimseyi sevme dedin
Kimseyi sevemedim; seni sevmeyince
tutsağa döndü sevdam seninle

ışığı söndürdü sözlerin
bedenime dokundu
yokluk oldu
ellerin

06092002/2135/A.Ayrancı