Bir Ülke Olmalı

Senin ağladığın bir ülke olmalı
Çocuklarının yalınayak koştuğu yolları
Ve bu yollar boyu uzanan çalılıkları
Mavi denizlere dökülen ırmakları
Olmalı senin ülkenin...

Senin ülkenin ağzında ateştopu
Topuklarında günyanığı dikenler
Ve dudaklarında mor akşam izleri olmalı
Beklemeli kapı önlerinde kadınları
Gidenleri ve dönmeyenleri beklemeli
Yemen`e gidenleri...
İstanbul`u mesken tutanları...
Alamanya`yı vatan edenleri...
Beklemeli günlerce;iç geçire geçire
Senin bir ülken olmalı...

Senin ülkende bahar türküleri
Kavruk başaklar gibi salına salına
Ve sana dokunarak söylenmeli
Rüzgârla ateşin oyun birliğinden sonra
Aşkın ortada bıraktığı geceleri
Hançerle bölen delikanlıları
Güllerle örten genç kızları olmalı
Bir yol olmalı çocuklardan sonra
Kağnı ile trenin kıyasıya yarışına şahit
Trenle otomobilin buluştuğu hemzeminlerde
Son bulan ve hayatın sonu olan bir yol...
Bu ülke senin olmalı!
Ağladığın;ağladığını anladığın
Sürece yaşadığın bir ülke...

Ah sevgili nüveylâ!
Bir ülke olmalı...