Seni Hatırladım

İşte Gülüş;
yorgun bu şehir
tıpkı benim gibi.

İşte canından bezmiş
bu insanlar,
telaşlı anneler
ve kahvelerde
oturmakta
kederli babalar.

Saklama benden Gülüş
görüyorum,
gizli bir sevinç var
o parlak gözbebeklerinde.

Adım adım yürüyorum
bu kaldırımlarda
sevincin, mutluluğun
sessizliğe gömüldüğü
bu kaldırımlar.

İşte şu bizim evin karşısındaki parkın,
hemen yanındaki kaldırımlar
Park dedimde seni hatırladım.

Sahi geceleri ağlıyor musun?

Hiç bitmeyecek gibi
gözyaşların, değil mi?

Kulaklarımda derin bir uğultu, senin sesin bu
o mahzun sen,
tıpkı Destina`mız gibi
Destina dedim de
seni hatırladım.