Ateşsiz Yanabilmek
Demek istemezken bile, bir şeyler demek...
Bıkmışken mahkum olmak konuşmaya, anlatmaya...
Acizliğimdir, acizliğin olduğu gibi...
Söylemeyi istemezken,
Ruh gibi uçarken yerde,
Ve yer gibi alçak, gök gibi enginken...
Tatların sonu gelmiş,
Kavramların anlamı tükenmişken...
İşte,
Susmak için bile konuşurken...
His adına fukarâ,
Varlık adına nâ- peydâ gezerken,
Derin bir sükût içinde bile bunca cümle sıralarken,
Hâsılı
Usanca rağmen bırakamazken aşkı, şiiri, gülmeyi ve sevmeyi...
Demek istemediğimi demek için bile demeye mecbur kalışım,
Muhtaçlığımdır, muhtaçlığın olduğu gibi...
Kimi yosun, kimi balık,
Kimi kum...
Sense belki hissiz kalmış bir taşsın...
Bıksan da deryadasın...
Bıksan da ummandasın...
O en sırlı Sevgili
Taş ettiyse gönlünü,
Aman sakın dokunma,
Dokunma, öyle kalsın............
Bazı ateş, bazı su, bazı kaya
Ateşi ki söndürdü,
Suyu ki yaktı ateş,
Ateşleri söndüren,
O en tarifsiz ateş,
O en sırlı Sevgili taş ettiyse gönlünü,
Aman sakın dokunma...
Dokunma, öyle kalsın........
Bırak ki ne ederse, ne verirse dayanmak,
Hissiz ve usanç yüklü bırakmışken gönlünü,
Yine de yalnız O'na,
Sadece O'na yanmak,
Âşıklığımdır, âşıklığın olduğu gibi...
Neslihan Nur Türk
Neslihan Nur Türk şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.