Atlılar

Gümüş savatlarıyla,
Dört nala koşuyordu zaman.
Ansızın atlının savatlarından,
Parladı güneş;
Gözlerime aktı huzme huzme.
Sanki ovaya yayılmış gibiydi;
Binlerce at.
Sürenler hep değişirken.
Nallar izlerini kazıyordu;
Zamana.
Zaman aktı gitti;
Güzellikler dalgalara,
Umutlar bulutlara takıldı;
Ve bir daha dönmedi atlılar.
Gözlerime ağan ışıklar,
Saçlarıma takıldı
Kaldım zamanın gölgesin de.
Ağaran saçlarımla.