Mehtab Suya Yakın

Ufuklar gecelerde arar da mehtâbını,
Gönlüm o an seyreder kâinat kitabını,

Gülünce fecir, doğar dallarda tomurcuklar,
Elele tutuşmuş oynuyorken çocuklar,

Bu, rüya ülkesinin hiç solmayan sesidir,
Muştu haberi değil, muştunun kendisidir,

Mehtâb suya yakın, su duyguları ıslatır,
Tatlı bir nağme ile başlar suda her satır,

Baharın gözlerinde aranan ab-ı hayat,
Müstesna bir duaya durmaktadır kâinat,

Saadet fırçasıdır, izi her bir resimde
Bir sabaha uyanır gülücükler içimde,

Canlandırır da ruhu bir kekliğin ötüşü,
Bütün günü ısıtır bir bebeğin gülüşü,

Adını emerek bir yıldızın bakışından
Dosta destan yazılır suların akışından...

1/3/2002 Zaandam