bir yerim eksik kaldı
BİR YERİM EKSİK
Sen baharın yağmurlarla getirdiği özlemdin içimdeki sen çiğ tanesi kadar saf ve ne olduğunu asla anlayamadığım yanımdın benim ve sen denize düşüp ıslanmaktan korkutan bir savaştın yüreğimde?
Özlemini her gece koynumda hissettiğim ve seni hiçbir zaman sevmekten vazgeçmedim için özeldin. Soran gözlerle yüzüme baktığında ya da her kavga edişimizde fırtınalar kopardı yüreğimde, sen hiç bilmezdin. Benim susuşum senin kaçışını desteklerdi belki de. Belki değil, gerçekten öyle. Söyleyemediğim sözlerle doldu kalbim ve sen her seferinde gün batışını anımsattın bana, onun kadar güzel, onun kadar huzur verici. Aslında hep onun kadar uzaktın bana ama hep yakınımda hissettim seni, uzanıp tutacak kadar yakınımda?
Uzaktan sevmeyi hiç sevmiyordum aslında ama uzaktan sevmek zorundaydım. Kimse bilmemeliydi seni sevdiğimi, sonra kopup giderdin benden, arkadaş bile kalmazdın, bilirdim. Bir sevdiğin vardı, hep konuşurlarken duymuştum. Sonra da sen anlattın bana sevgilini, hiç görmediğim birinden nefret ettim onu sevdiğin için ve sonra dayanamaz oldu gönlüm bu ağırlığa. Seni görmekten acımaya, kanamaya başladı, tükeniş başladı benim için ömrümün baharında.
Çok da tatlıydın, o gülen koskoca mavi gözlerinle rüyalarımda gördüm seni, kumsalda dolaştığımızı, ay ışığında dans ettiğimizi gördüm ve her gerçeğe dönüşümde hayaller biraz daha uzaklaşmaya başladı benden. Artık biliyordum seni benden ayıracak hiçbir şey kalmamıştı. Yüreğimden seni söküp alacak hiçbir güç bulamadım.
Bir sonbahardı hatırlıyorum. Sararmış yapraklar caddelerde, telaşlı insanlarla doluydu ve ben ilk kez hatırlıyordum yaşamanın ne demek olduğunu. Kuşların öttüğünü fark ettim ve denizin mavi olduğunu ve dünyanın senin etrafında dönmediğini. Hala seni seviyorum, hala seni her görüşümde yüreğim kanatlanıp uçacakmış gibi hissediyorum. Ama artık biliyorum aşk tek kişilik de yaşanabilir ve zaten sen bunu anladığım günden beri daha yakınsın bana belki de beklediğin buydu, güvenmemdi kendime. Şimdi her şeyi fark ederek yaşıyorum ve her şeyin tadına varıyorum ama hala bir yerim eksik biliyorsun ama bende biliyorum ki hiçbir şey eksik kalamaz. Elmanın bile iki yarısı vardır ve benim eksik tarafım sensin.
Ahmet Evder
Ahmet Evder şiirleri