Bedesten

Bir gülün yaprakları dağılır beş kıtaya,
Yüreğim on dört damar akan bir ırmak olur.
Dökülen gözyaşlarım buharlaşır semaya,
Lefkoşe'de ellerim yalnız beşparmak olur.

Filistin'de boy verir nehrin kanlı suları,
Patlar Caharkale'de ruhun isyan damarı.
Bedesten yüreğimde tarihin aynaları,
Şiirlerim bir destan, şarkım gülistan olur.

Cellâtlarından uzun yaşar bütün mazlumlar,
Vardığımız adresler cennet-i meva olur.
Hindikuş dağlarında renk renk açan çiçekler,
Afgan çocuklarının derdine deva olur.

Cezayir vücudumda Fransız askerleri,
Her parmağım bir Maraş, yüreğim şahan olur.
Kaybedilen diyarlar kalbimden parça alır,
Bakışlarım Endülüs, yüzüm İsfahan olur.

Kargapazar dağına kanat çırpar Karabağ,
Viyana bahçeleri yaslı bir vatan olur.
Bulutları denize mahmuzlayan akıncı,
Garipler ülkesine gönüllü vildan olur.

Ridaniye yoluna iner güller sultanı,
Atının ayağından sıçrayan nişan olur.
Afrikalı şehidin kanı akar Bosna'ya
Ay ve yıldız altında gece ürüşan olur.

Bir gülün yaprakları dağılır üç kıtaya;
Akdeniz Levent gölü, okyanus hülya olur.
Sokullu'nun kıymayı düşlediği nikâhta,
Karadeniz bir mecnun, Hazar bir Leyla olur.

Ey barış elçileri, geçtiğiniz yerlerde
Her sahra Selimiye, her dağ minare olur.
Plevne'de yüreği patlayan ulu çınar,
Mazlumların kalbine inen biçare olur.

Sivas / 2000