Sen Ben ve Herşey
Dünya dönüyor
Kiminin umrunda değil
Kimi bundan habersiz.
Afrikada bir çocuk çember çeviriyor.
Açlığı dizlerinde titreme
Gözleri soğuk çiğ tanesi
Keyifle içtiğim
Her yudum kahvede
Berezilyalı bir kızın alın teri.
Elleri yeşil
Eleri çatlamış susuz toprak
Saçında mor menekşeler.
Yüreciğinde ışıklı bir kara sevda.
Hiç sebepsiz,
Durup dururken
Edirneli bir textil işçi geliyor aklıma.
Dıyarbakırli Memonun
Ana avrat sövmeleri
Muzurdan Harana koşan
Deli Fırat
Kır çiçekleri
Umutlar, yenilmiş sevdalar
Aaah akıtılmış kan
Ve yıllar önce gördüğüm
sevgilinin mektup yazışı
Ren nehri kıyısında
Yazıp yazıp buruşturup nehre atması.
Suda çözülüp dağılan mürekep
İstanbulda kalabalıklar içinde
Bulayım seni
Ellerin elimde kaybolmuş çocuk.
Ben gözlerinde yitik şehir.
Alplerde bir kar tanesi
Haydaranda kırçiçeği
Kaçkarlara çökmüş duman
İçimdeki sensizlik.
Ve bir sesizliktir Yerebatan Sarayında.
Sulara batmış boğulmuş.
Köyceğiz gölünde hüzünlü ve yorgun
batan akşam güneşidir yalnızlığım
Şairine kafa tutan şiirin
Son dizesidir isyanım.
Sen ben ve herşey
Bende başlayan ilk
Bende bitten son gibi...
Hasan Kaya
Hasan Kaya şiirleri