17 Agustos`a

Yazılacak hiçbir şey kalmadı
boş duvarlara
Ve söylenecek tek bir sözcük bile yok
yaşanmışlıklara

Acı
Bir derin coğrafyayı yuttu
Gecenin karanlığında
Geçmişi de
Şimdiyi de
Geleceği de
Ki sessizce geldi
Yürekleri parçalarcasına
derin bir sessizlikle geldi

Sanki yoktu
Sanki yoktular daha önce
Ağlamaklı bir musikiydi gözlerim
Ve de gözlerimiz

Ve öfke
Ve sitem
Ve sorgu
Şimdilerde sorgulanıyor
Masum bir beden
Yıkılmışlıklar altında
Yıktıklarımızın altında

Zaman yok
Düşünmek ne ki
Düşünmek ne ki acının yanında

Acı
Acı kapkara bir bulut gibi çöktü
Umutlarımıza

Şimdilerde
Gelecek yok, gelecek bitti
Bitirdik hep birlikte
Hep birlikte bitirdik rüyaları
Aferin bize
Kocaman bir aferin

Yakalarımıza takıp
Gezmeliyiz yok ettiğimiz yürekleri
O kocaman aferinin meşalesi gibi
Şahlanmalıyız şimdilerde
Bile bile
Tüm beyinsizliğimizle
Parçaladığımız oyuncaklara

Ve utanmamalıyız
Ve üzülmemeliyiz
Ve anlamaya çalışmamalıyız
Göremediğimiz
Ki ağlamayı bile beceremediğimiz
Çirkefliğimiz için

Bir güneşi gömdük daha dün ellerimizle
Binlerce güneşi gömdük
Şimdi
Neyi arıyor ellerimiz
O kanlı topraklarda
Ve neyi arıyor hala gözlerimiz
Grileşmiş nefeslerde
Aferin dedik ya
Kocaman bir aferin
Tüm yaraları saran
Şefkatli vicdanlarımız için
Kocaman bir
AFERİN

24. 08. 1999