Bir Dudak Bükümü
Küçüktüm;
Sevmeyi,kuşların dallarda öpüşmelerinde gördüm.
Irmakların toprakla sevdasına,
Arının peteğiyle olan tutkusuna,
Hep uzaktan baktım,
Bir dudak bükümü ağlamaklı.
Büyürken;
Mecnunlar gördüm,
Aşk sağanağı altında yıkanmış.
Yalnızlıklar tanıdım.
Bir çift yürek olmuş sevdalara imrendim.
Dupduru bir denizin,sahile özlemini izledim,
Bir dudak bükümü ağlamaklı.
Büyüdüm;
Özümsenmiş mutluluk çığlıklarını işittim,
Yeryüzünün tüm nadide yanlarından.
Sarp bir kayada tek bir çiçek,
Sarmaş dolaş biribiriyle,
İmrendim.
Yağmurun hasretle toprağa dokunuşunu gördüm,
Bir dudak bükümü ağlamaklı.
İçime inen karanlık bir sevdanın,
Kanatlarını çırpıp,geçip gittiğini,
Yürek burkucu haykırışlarının çağrısını,
Sessizce dinledim,yapayalnız bir yerlerde.
Gözlerinin sesini isterdim,diye düşündüm,
İçime açlık veren dilenişlerimle.
Düşündüm;sevgi yoksunluğunun ne olduğunu,
Bir dudak bükümü ağlamaklı.
Birgün olur da,ben de sevmeyi yaşarsam,
Geleceğin pınarlarından yudumlarsam yaşamı,
Gülmeyi onuruma yedirir de,
Becerebilirsem ağlamayı,
Tüm mutlulukları ağırlayacağım yüreğimde,
Bir dudak bükümü ağlamaklı.
İç çekip solumaksa her yoksunluğu tatmak,
Ben varım buna,sen olmasanda.
Boyun eğip döneceğime tutkularıma,
Varıp anlatmayacaksamdüşlerimin yılgınlığını,
Seninle olamamaksa en kötü sonsuzluğum,
Cesurca haykıracağım yüreğimin sevdasını.
Yine de;uzaktan da olsa,seveceğim seni,
Bir dudak bükümü ağlamaklı.
Erol Özkan
Erol Özkan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.