Tarihin Satırbaşı

Çarmıhını sırtlanıp nereye böyle uzak
dağın ardı kum denizi
her kum dibi - bin tuzak.

Acın yere göğe sığmaz
nasıl taşıdın nasıl, kaç binler yıl, kaç halk
daha kaç binlere kaç devama.
yorgunsun, gitme, dinlen biraz
bak kurtlar kan uluyor, kan soluyor
ve ağını geriyor her yana aksam
çoktan kanat kapari, sabra durdu güvercin
otur söyle, acelen ne dinlen biraz
sofrada değil pusuda beklenensin

Ben senden çok gitmeyi...
*
-Kılavuz kuşlar bos dondu gene-
Buraların yağmuru kumdur, kum yağar geceyle
bense güneş saati kurarım, direnç döverim örste
bu direnci sana hazırladım milat öncesi
üstünde durur hala çekiç sesleri
-Kılavuz kuşlar boş döndü gene-
*
Özlediğin sularda ben çok gezindim
inci, ipek ve zencefil taşırdı, bindiğim kalyonlar benim
fırtına yoktu, korsanlar yoktu, yoktu korku
o zamanlar o sulardan Poseidon sorumluydu.
hangi limana varsak orda ilkbahar
zaten o sularda her mevsim sanki ilkbahar
her liman bir bayramdı, bir büyük şölen
o bayramları aşkları su papirüse çizdim.
-baktığın yöne göre değişir
bir yani ikindi, obur yani şafaktır o resmin.-
simdi nemde o kalyonlar, nereye kayboldular
duru sulara ne oldu, öyle gün günden
neden sarardılar, neden karardılar.
*
Ben senden çok gitmeyim.
Hem sonra evlere dolan ezgiler vardı
sabah rengiyle, hani o esintiyle
la minör, fa diyez, si bemol un an hası
coşkuyla uçardı ya, kaplardı ya odaları
hani yolları, bulvarları, baştanbaşa havayı
onlar nemde simdi, o ezgiler nemde
nemde yağmur ormanları
onları da çektiler giyotine.

Ben senden çok gitmeyim.
*
Dirimin serüveni kişiye özel derlerse de inanmam
arada kol vurup tarihin satırbaşına
mağara, çivi, hiyeroglif, tas kabartma, matbaa
birer sayfa acarım da, her cağdan her boylamdan
hersinde ortak payda
ateş, barut, kan.

Ben senden çok gitmeyim.
*
Ey kaostan bu yana odağında yandığımız cehennem
akkor olduğumuz malum
malum
haddeden geçtiğimiz, gen
nice kurudu sular - varmadan okyanusa
insanin insana kıyımı, insanin doğaya
köle pazarları, sömürge halklar, açlık Afrika
altın, petrol, uranyum, dolar
cıvalı zar, hileli kumar
daha kaç acı nemde büyüyor
ağı sevmiyorum çocuklar uçurtma koşsunlar.
Çocuklar uçurtma koşsunlar - gökyüzüne vursun iş düzümleri
sen çarmıhından çık, giy şu direnci
yine gitmek ilk dersen, peki nereye?
En yetkin ülke yüreği değil mi.