Taşra Kızının Deliceleri

1.

Gözlerim seni görünce güzel
Saçlarım senin için uzun
Tenim seninle sıcak böyle.

Sakınmaklar gereksiz bunu yeni anladım
kırıp dikenli telleri geldim yanına.
Dört tarafımda elle tutulan karanlıktı-bilirsin
raylarca uzuyordu yalnızlığım
körkandil kısır anlayışlara
bir kinim vardı , zamanın eritemeyeceği
bir sancım vardı öylesine belirgin
yokluğun özlü çıbandı sanki
Duramadım.

Duramadım dayanılmaz isteklere
bütün bağlardan kurtulup bir an
gözlerinin büyüsüne geldim
ellerinin ateşine
Yak beni.

Sen uykusun vazgeçilmiyorsun
Seni kendim kadar seviyorum
Günlerden bir gün duysam acısını
Beni ilk öpenin sen olmasını istiyorum
Beni ilk öpenin sen olmasını.

Türkan İldeniz

`Taşra Kızının Deliceleri` kitabından.

Temmuza Karşı

Acının ağzından öpüyorsun yine
yine cehennem yürek
yine hüzne gönüllü devriye.

Turaçlar amansız iklimde kanat açmadı ama
ağaçlar zamansız açtı çiçek
kar vurdu birden , pusudaymış fırtına
ardından bir yağmur , bir yağmur ki
yağmur değil sanki kezzap...
heba oldu onca heves , onca emek
onca kitap.

Söylemeye gerek yok , zaten herkes farkında.

Ey nice cendereden süzülen direnç
hangi acı denenmedi ki bizde
kitap yakılan yıldan ,
insan yakılan yıla vardık
katliam katladık , çağ atladık.

Gel de içlenme.

Bu şiir bir büyük VAH - Temmuza karşı
Ağustos kapısı nerede , nereye çıkar bu çarşı

Nereye çıkar bu çarşı
ki...
hem kalabalık , hem karanlık.

Tehlikeden geçiyoruz - belli etme - ilerle