Seninleyken

Hiç ayrılmamak senden,yanında olmak daima,
Kimbilir,ne güzel olurdu,seninle hiç bozuşmamak,
Bir gerçek var ki,seni seviyorum,
İstiyorum sevginle seni,
Görüyorsam bile her şeyi tek güzel şeysin sen.

Sokağa çıksam yürüsem,gece ay ışığında,
Seni görsem ufukta,bana koşarken,
Koşsam sana sarılsam,uçsak beraber,gülsek,
Görsem bunların gerçek olduğunu,
Ama ne hayalciyim.

Seninleyken oldum bencil,bağırdım ve kırdım seni,
Seninleyken oldum cimri,esirgedim seni zevklerden,
Seninleyken oldum duygusuz,hiç almadım gönlünü,
Seninleyken bir de aşık oldum,terk edilince anladım,
Seninleyken oldum sensiz....

Terk edildikten sonra,aşık olduğunu anlayan bir aşık,
Ve sevdikten sonra sevilmediğini sanan,bir kırık kalp,
Farkındayım seni ne kadar üzdüğümün ve kırdığımın,
Bağışlattıracağım kendimi,inan ve güven bana,

Daha önce de böyle söylemiştim sana değil mi?
Daha önceden yaptıklarım hep sert görünmek salaklığıydı,
Erkekliğinden ödün vermemek,kızları aşağılamak salaklığıydı,
Yada ne bileyim işte,
Yaptığım çok aptalca şeyler vardı,
Şimdi ise yapacağım çok akıllıca şeyler var.

Yapmak istediğini yap sevgilim,bağışla beni yeter ki,
Affettiremezsem kendimi,yürümezse bu ilişki,
Acı çektirmeyeceğim sana,bu benim yaşam savaşım,
Yoksa beni sen sevmeden,
Beni gözlerinle soymadan,
Ellerimi tutmadan,öpmeden dudaklarımı,
Yaşayabileceğimi mi sanıyorsun ?