Giz
sonuncu baharı da götürüyor kuşlar
gökler tutunamıyor bu gidişe
ellerinde kırılan kızıl gül
bir güvercin korkusu sızıyor içime
medusa bakışlarındaki ürkü
seni bir ceylan kılmıyor
isyan geriliyor sokaklara
hüznümü yağmalıyor hayalin
hiç bir dilde karşılığım yok
aynalar yansıtmıyor yüzümü
aynalar yüzümün karanlığında
rüyalarım kadim bir geçmiş
ay dökülüyor penceremden
bir şehir kadar uzaktasın
yağmurdan kaçmamam gerektiğini
bir yaz akşamında anlıyorum
dalıp sarı yapraklarına
sessizliği karıştıran ağaçların
ıssızlık iniyor perde perde
cinsiyetsiz tarihler düşüyor ceplerimden
nabzım durmuş gibi
yaşadığım anlaşılıyor ve öldürülüyorum
Halil İbrahim Karakaya
Halil İbrahim Karakaya şiirleri
Halil İbrahim Karakaya - Kırık Işıklar |
Halil İbrahim Karakaya - Çarpıntı |
Halil İbrahim Karakaya - Giz |
Halil İbrahim Karakaya - Yakup Hüznü |
Halil İbrahim Karakaya - Rüya Pramidi |