Gam Dağının Çobanı
Her nefesin bahşettiği bir hayat varmış
Tılsımlı kavalıyla mutluluğu toplayan bir çoban varmış
Yedi ufka akan insan selini gördükçe,
Kah sofrasına acıyı katık eder
Kah mes`ud gözyaşıyla ağlarmış
Gam dağının meczubu demişler adına
Karamsar gölgelerden,
Gölgesiz sevgiler çıkarırmış
Gam dağının çobanı...
Ağlamayan gözlerin haliyle garip
Bir girift insanlardan,
Bir de,dönmeyenlerin özlemiyle muzdarip...
Bağdaş kurup oturmuş birgünün şagağında,
Öteleri seyreder
Kimbilir ne düşünür?
İçinden neler söyler?
Usulca yaklaşıp iki kelem istedim
Mutlaka bir tutam umudu vardır dedim
Kırmadı
Bulutları aralayan iki cümle söyledi;
`Bazen küçük umutlar,
Mutluluğun büyüğünü biriktirirler
Ama küçük kolaylara hevesle yola çıkanlar,
Mutluluğunda küçüğüne razı olmalıdırlar`
Peki dedim,
Muhabbet vadisine kaç arşın yolumuz var?
-Aynalara sor,dedi
Aynalar,zamanı gizlice yoğururlar
Aynalara sor...
Onlar benden daha fazla ihtiyar.
Acıdan iki büklüm yüreğini kuytularda gizlerdi hep
Yine öyle yaptı
Yamalı duygularını yine içine yağdırdı
`Zerre mecal varsa ayaklarında,durma!
demişti çoban
Gitmeliydim...
Tozlu aynalardaki hana çıkan yolu bulmak için...
Hafsa Özarslan
Hafsa Özarslan şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.