Şairler | Şiirler

Yaşama Dair

Benim yaşadıklarım;
Üzüntü,hayal kırıklığı;birazda sevinç.
Tamamı bunlar değil tabiki,
Üstü kapalı anlatabiliyorum sadece;
Neden mi?

Beni anlamayacağınızı bildiğim için,
Unutmak istediğim anları yüzüme vurmanızdan korktuğum için
Neden mi?
Lanet yaşamımda bana yaşatmadıklarınız için,
Amacınıza ulaştığınızı görmemeniz için,
Rahat etmek,bir anlık bile olsa;o duyguyu yaşamak isterken;
Ardından yine o derin boşluğa düşmek.

Rüyadayken, en güzel yerinde uyanmak,
Ağlamak isteyip,
Gözlerimden gelen iki damla yaşla avunmak.
Mutluluğu buldum derken,yinemi yanıldım demek,
Elde ettiğim değerleri bir anda kaybetmek;Sonra,
Neden,neden....!Diye kendime sorup durmam....

Sarılmak için kollarımı açtığımda,
Ellerimin yine kendi bedenimi sarması gibi,
Ne kadar acı çektiğimi anlatmak isterken,
İnsanların gözünde acınacak hale düşmekten korkmak;
Neden yalnızım diye,kendime sorarken;

Sevgiye dair herşeye özlem duymak,
Anlayamayacağınızı bildiğim halde,
Yinede savaşmak..
En azından kendimi böyle avutmak,
Ne zamana kadarmı?
Değerlerimi,kendime olansaygımı kaybedene kadar;
Ellerim aramaktan yorulana kadar.

İyimser olmaya çalıştım;ama,
Çaresizdim,ellerim bomboştu,
İçinizden geçenleri biliyordum;
Mutluydunuz;çünkü ben mutsuzdum.
Duygularımla hislerim aynıydı,
Eğer insanlar sevmeyi bilseydi;

Hayatın bir anlamı olabilirdi benim için,
Ama yoktu,hayat acımasızdı...
Lanet yaşamımdaki tek amacım ^SEVGİYE^ ulaşmaktı;
Artık oda imkansızdı.

Bir kere olsun arkanıza dönüp bakın,
İnsanların ne kadarı^Seni Seviyorum^ diyebiliyor;
Rencide olmuş insanlar umurunuzda değil;

Uykunuzdan uyanmaya,
Mutluluğunuzu bozmaya değmez nasıl olsa;
Umurunuzda değilim,
Tükenmek üzere olan ümitlerimi;

Var olduğum sürece taşımaya,
Anılarımla,iyi veya kötü yaşamaya devam edeceğim,
Rolümü oynayabildiğim yere kadar....!

Neden ^iyiler çok yaşamaz^ dediklerini şimdi anlıyorum;
E,niye yaşasınlar ki?
Yaşamının tamamını savaşmakla geçiren bir insan,
Eğer amacına ulaşamıyorsa;neden yaşasın ki?

Dememişler boşuna her şey geçer diye;
Ama benim için durum farklı;
İyilikler çabul geçebiliyor ama yaşanılan kötü olaylar;
Rahat bırakmıyor insanın yakasını,
Meğer ne kadar kolaymış;
İnsanın yaşamdan kopması.

Telaffuz etmesi ne kadar zor geliyor insana;
Ama alıştım artık;
Bu bana bir oyunmuş gibi geliyor,
İkimizden başkası oynayamıyor,
Kimse karışamıyor;tamamen yalnızım;
İçimdeki duygularla hareket etmiyorum;

Yaşadıklarım beni yönlendiriyor.
Aslında çok korkuyorum,yaşadıklarımın beni etkilemesinden;
Şu veya bu şekilde ölüme yaklaşmaktan,
Ama bu oyunda yalnızım;
Malesef tek bir kazanan olucak,
Ama hala kimin kazanacağı belli değil.......!

EN AZINDAN ŞİMDİLİK.....................

Tolga Köse

 

Tolga Köse şiirleri

 

Populer Şairler