Ağlayan Dünya

Yaşam nedir ki?
Dört duvar , yalnızlık, ağlamalar
Dünyada her şeyde gizli bir hüzün var.
Yere baksan toprak ağlar
İnler ağaçlar,inler kuşlar
Göğe baksan şimşekler çakar
Toplanıp pamuk pamuk bulutlar ağlar.

O dağlar,
Uçsuz bucaksız yollar
Engin deniz, coşkulu rüzgar
O balıklar, şen martılar
Bir balıkçının ağında mahsun yunuslar ağlar.

Evin her köşesi ayrı bir hüzün
Hep karanlık hep viran
Görmedim ki yüzün gülsün bir gün
İnsanı zindan misali çepeçevre saran şu yıkık duvarlar ağlar.

Anılarım...
Eski dostlar, kaybolan yıllar
Geçmişin belgeleri fotoğraflar
Gülerek verdiğim pozlarım ağlar

Sevgiler, aşklar,aşk mevsimi bahar
Boş yere kırdığım insanlar
Koparılan bağlar
Her seferinde yaralı kuş misali incinen
Şu çocuk yüreğim ağlar...

Ve ben...
Her geçen yıl değişen çehrem
Sıralarda geçen gençliğim
Beliren çizgiler, yorgun bedenim
15'imde ak düşürdüğüm şu yağlı saçlarım ağlar.

Bir tarafta savaş, diğer tarafta yas
Durmaksızın akan kardeş kanı
Ölen insanlar, sönen umutlar
Hapislerde çürüyen yazarlar
Pas tutmuş beyinler
Mumcular, İpekçiler, Göktepeler...
Yüzyıllarca Türk'e vatan olmuş
Bağrında onlarca güneşler doğmuş
Şimdi gözlerine kan oturmuş
Şu yaşlı Anadolu'm ağlar...

(1997)