Yine Yollardayım

Yine yollardayım,
Kendi içime akıttığım zamanların yolculuğundayım,
Yani yine yollardayım.
Sabırsız ve tedirgin bir yanlızlığım.
Uçurtulmamış uçurtmalar yapıyorum rengarenk.
Uçurtmalar kanatıyor yüzümü.
Kanamalı bir hastayım kan arıyorum.
Solmuş çiçekler avutuyor geceyi,
Çakal ulumalarını işitiyorum.
İşte yüzümü yollara döndüm, Yine yollardayım.

Sıkışmış trafikte bir korna sesi çarpıyor duvarlara,
Renkleri unutan bir çocuğum bu güz mevsiminde.
Bağ bozumundan aşırttığım,
Üzüm salkımları süslüyor sevinçlerimi,
Bozgun sonrası üzüntülerimi gizliyor ve düşüyorum yollara.
Yine yollardayım.

Bitirilmemiş bir şiir eksikliğinde,
Adımı unuttum dersem,
İnanırmısınız?
Unutulan (unutturulan) belleğimizdir belki;
İhanetleri,katliamları,yangınları
Bir pembe dizi gibi unuttuk.
Adımızı, adlarımız da unuttuk.
Ne çabuk unuttuk birlikte birlikte ısırılan elmanın tadını.
Unuttuk işte,
Yüzümü yollara çevirdim.
Yine yollardayım.

Turuncu bakışlardan,
Gizemli resimler yaptım.
Tatminsizdim ve ne yapabilirdim ki.
Malzemem eksikti,
Üç renkle yapmaya çalıştım her şeyi;
Siyah ,beyaz ve yüzünün rengi.
Yenilmiştim ,
Yüzümü yollara döndüm.
Yine yollardayım.

Ketum bir çılgınlık belki de,
Dile gelmeyen,söylenemeyen.
Ah bir söylenseydi,
Belki;
Belkiler hiç olmayacaktı.
İşte bu yüzden sırtımı kentlere verip,
Yüzümü yollara döndüm.
İşte yine yollardayım.

Yollar boyu,
Yüreğimin istasyonlarında konakladım.
Her şey tarifeliydi.
Ödedim tüm borcumu hatta cömettim de denilebilir.
Aslında yürüdüğümüz yolların,
Sağanağa tutulmuş bir fotoğraf olduğunu ,
Çok sonra anladım....