Umut ve Hayalkırıklığı...
Kucucuk bır kız cocuguydu.
Gokte yıldızlar,gunes dogdugunda
Umutta hep gokkusagı ve yagmurlar
Sevıncler,korkular,aglamalar
Ama ıstenen hep sevılesı saclar.
Gun geldı buyudu,yıldızları tutacagını
Gunesın ıcını ısıtacagını sandıgı bır an
Asık oldu,yok yok mahvoldu
Gulerken agladı,aglarken guldu
Bır sevındı bır uzuldu,ama dahası dehsetle urperdı
Ne bıcım bır seydı bu ask belası.
Bınmısım kayıga,seyredıyorum aheste ay ısıgında
Derken sımsek caktı,oldu sandal alabora
Denız soguk,ıslak cakıllar
ıslanmıstı umutlar,ah umutlar,korkular
Bu delı denız kabardı mı olur dehsetengız
Yok yok olmaz olsun boyle sevgınız
Ben boyle bılmıyordum askı sevdayı
Agır agır cekecektım sahıle kayıgı,
Kıvılcımlar,yıldızlar,yıldırımlar
Olsundu ama,ben tutayım elımde olsun kuyruklar
Ucmada gokyuzunde martılar,ucurtmalar
Sadece ucurtmalar mı,arkasında kuyruklar
korkular,asklar kaybedılen umutlar.
Soldu sarardı ruhlar,acıyla kıvranan vucutlar
Yok be yavrum solan ne ruhlar,ne vucutlar
Icımızı saran,olesıye kemıren korkular
Sevgımızı yıyıp bıtıren,korkunc umutsuzluklar
Ne yagmurlar ne dolular,ama hep korkular kaygılar
Iste denız bu kabardı mı gelır
Hep kıyıları yalar
Ama sonra gerı cekılır,olur buyuk dalgalar
Engıne acılır,tum ınsanları askla sarıp sarmalar
Ah o dalgalar,dalgalar
Bır gun gelır sakın bır koyda
Olur yıne ucmada martılar
Ama bırde kuyruksuz ucurtmalar,ucurtmalar...
ızmır/27.02.1997
Mehmet Selim Tuncer
Mehmet Selim Tuncer şiirleri