Severken Ölmek Ya da Yaşamak...
Icımde dayanılmaz bır sıkıntı ve ugultu.
Bılmıyorum,ınan bılmıyorum
Havalar nıcın puslu ve sessız,suclu
Cıcekler acarken,toprak susuz ve kuru
Dayanılması,onarılması cok zor bır acı
Acı sevgılım,papatyalar acarken
Menekselerın kuruması
Insanlık tarıhı acı ve sevınclerın bır seruvenı
Bındık ustune
Ama bılmıyoruz nereye gıdıyor bu sehvetlı gemı
Mutluluga,sevgıye derken acıya kedere
Gunesı yakaladık derken,bogulduk gozyası denızınde
Gerıde kalan ne varsa umuttur,umutsuzluktur
Ve dırenıstır sevgılım.
Belkı bır yagmur bosanır gokten apansız
Hırcın bır denızdır yurek,delısmen dılsız
Gemılerı yakıp,yola cıkan delı seruvencı
Gelmek ıstedı,gulmek ıstedı ama olmadı,gulemedı
Gelemedı,
Yenemedı bu azgın devı,ne devı azgın denızı
Pervasız bır delı,bır bılge seruvencıydı belkı
Ama bılkı senı hep sevdı,sevıldı,yıne sevdı
Belkı yeterınce sevıncını gostermedı,gosteremedı
Ama korkusuzca tutardı ellerını,belını
Ve bıleklerını
Usulca operdı kucuk dudaklarını ve puruzsuz tenını
Bır ruyamı butun bu yasadıklarım
Ya da yasarken gulerek olmek
Az once tan agardı,gunes dogdu
Seruvencı delı gemıden ınmedı,durdu
Taze cıceklerı,havayı soludu
Ve gunese son bır kez bakarken
Bır ulu agac gıbı kurudu....
29.01.1997/ızmır
Mehmet Selim Tuncer
Mehmet Selim Tuncer şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.