Veda

Temmuzdu.
Geceydi.
Bir veda gecesiydi, gözlerden uzak.
Bir eski şarkıyı söylüyordu kavaklar, usul usul .
Ay ışığı düşmüştü saçlara.
Deniz, dalga dalgaydı yine.
Gece öyle sakindi ki
ve öyle güzeldi ki sevgili
ama gece, veda gecesiydi.
Sitem,
Bitmez sanılan aşkın
bitmesineydi yaz ortası.

Temmuzdu.
Geceydi.
Gece, ayrılığa gebeydi.
Ertesi gündü yolculuk
ve yolculuğun ertesi yoktu.
Anılar düşüyordu bir bir , ayrılanların üstüne.
Anılar, yaprak misali...
Hazan mevsimiydi yaşanan,
Temmuz gecesinde.
Gece, veda gecesiydi.
Sitem,
çaresizliğeydi.
Gitmek de kolay değildi gidene,
kalmak da kalana...

Temmuzdu.
Geceydi.
O gecenin sonu yoktu.

(24.10.2000 14.00 Seydişehir/KONYA)