Vurgun

Mutlu`ya...
Ellerim titredi önce...
Yüzümü dokunan parmaklarının cesaretine,
Ellerime değen ellerinin şefkatine,
Gözlerime bakamayan gözlerine,
Ve baktığın o saniyelerde
Yüreğimin sesine
Seneler sonra bile hayret ettim yine...

İnanmak gelmiyor içimden...
Hayallerim mi gerçek oldu;yoksa kabuslarım mı?
Gecelerim gündüze,
Baharlar yaza,
Ümitlerim hayata
Ve o bakışlar bana mı döndü?
Kaderimin arsız oyunları
Yine oynatıyor yüreğimi.
O paslı zincirin gücü
Beni benden aldı;gitti.
Geride düşünceler,sisler ve kabuslar bıraktı...
Mutluluğun sınırında,
Mutsuzluğun başında
Yanlızca ve yanlızca sana
Ve sadece o bakışlarına
Vurgun bir ben bıraktı...