Çaresizliğim

Mutlu`ya...
Ecelden önce ecel kadar,
Hİç kesmeden ve aynı derinlikte bıçak kadar,
Ve hiç girmeden toprağın soğuğu kadar
Beni ölümü düşünmeye yaklaştıran,
Bana ölümü hatırlatan bir tek sen varsın...

Seni kaybetmek duygusundan mı
Senelerce önce yaşanmış olmasına rağmen;
Yoksa bu anlamsız kalp atışlarından mı,
Bakışların ve konuşmalarından mı
Ya da
Sana aşık ölmekten mi bu korkum?
Bilemiyorum...

Hayatımın sone eren her bölümünde adın var;
6 sene önce ilk kez ölürken,
Bu yaz dönmekte olduğum köşeden geçerken,
Ve belki de hayatımın en önemli kararını verirken,
Yine adın var tüm endişelerimin,
Tüm ümitlerimin ve tüm sevgilerimin yanında...

Eminim ki bundan sonra ne olursa olsun
Ecel gelip de öleceğim gün
Gözlerim gözlerinde,başım göğsünde
Belki de sadece yüreğim hayallerinin peşinde
Son nefesimi vereceğim...
Ve belki de isminle geçen bir ömür ve hikayesi
Sadece bu satırlarda hatırlanacak...