Sen Gideli

Mutlu`ya ...
Yokluğuna alışmıştım...
Seni sensiz düşünmeye
Geceler boyu elimde kalem
Duygularımı ve acılarımı dillendirmeye
Özlemlerimi,ümitlerimi satırlara dökmeye
O kadar alışmıştım...

Taa ki yeniden karşıma çıkıp
Tüm bedenimi,yorgun yüreğimi
Yeni bir depremle sarsana ,
Beni benden alana kadar...

İşte şimdi ben yine
Yitirilmiş bir hayattan çok çok uzaklarda
Kırık dökük hayallerimle
Ve yine değişmez `keşke`lerle,`belki`lerle
Tasvirindeyim sana bu kadar yakın
Ve aynı anda bu kadar uzak olabilmenin...

Tüm duygularımı uyandırdın yine
Yaşamak bu mu diye
Karanlığına daldığımız o gecenin ilk saatinde
Gözlerine bakarak,
Kokunu soluyarak,
Tüm varlığını hissederek,
Seni yaşayarak düşündüm.
Ve gördüm ki
Yaşamak benden çok uzakmış
Ve ben öleli 5 yıl olmuş...