İst. Sahilin de Gördüklerim

Sabahın seherinde çıktık yola
İstanbul sahilinde verdik mola
Sevdiğim yârla girdik kol kola
Martılar sanki diyor, hayır ola

Sağımızda deniz suyu dalga dalga
Solumuzda tarihî eserler sıra sıra
Çınar yaprakları, el sallıyorlar, ara sıra
Yârla gidiyoruz parke taşına vura vura

Mevsim ilkbahar, güneş doğdu sahile
Meltem rüzgârı, ılık, ılık esiyor, sahile
Dalgalar vuruyor, köpük, köpük sahile
İnsanların yaşlısı genci geliyor, sahile

Güller çiçek, kuşlar kanat açmış sahilde
Vapurlar yelken açmış karşıdaki sahilde
Gemiler aşağı-yukarı yol alıyor, sahilde
Kelebek ve arılar çiçeğini arıyor sahilde

Sahili boydan boya, taşla doldurmuşlar
İki şeritli geliş-gidişli yol kondurmuşlar
Kenarına ne de güzel, parklar kondurmuşlar
Buraya yetmiş iki milletten insanı dolmuşlar

Kimi özgürlüğünün tadını çıkarıyor durmadan
Kimi çimenlerde yuvarlanıyor hiç aldırmadan
Kimi bisikletini sürmeye çalışıyor, durmadan
Kimi uçurtma uçurmaya çalışıyor, durmadan

Güller, sabah güneşiyle, ne de güzel gülüyor
İnsan, gülün gülüşüyle daha da mutlu oluyor
Sahile günde yetmiş iki milletten insan uğruyor
İnsanlar, sahilin güzelliğine, yaz kış doyamıyor

İşportacılar, nara atıyor, müşteri çekmek için
Balıkçılar, denize olta atıyor, balık tutmak için
İnsanlar, yem atıyorlar, martıları sevindirmek için
Vapurlar, rıhtıma demir atıyor, yolcu indirmek için

Sahil, sanki bayram yeri gibi her tarafı çoluk çocuk
Aileler, sabah erkenden, sahile geliyorlar, oluk oluk
Aileler gelirken, yanında getirmiş, çeşit çeşit yolluk
Sahil sanki mesire yeri, aman Allah`ım, bu ne bolluk

Âşık maşuklar girmiş kol kola düşmüşler sahilin yoluna
Ne ben söyleyeyim, ne de sen tahmin et, bu işin sonuna
Sahilin güzelliğini anlatırken, gelmişim şiirimin sonuna
Daha fazlasını görmek istersen, sen de gel, sahil yoluna
B. TUNCA/29.01.2001-11.25