Söylemedi Deme

Bak arkadaş sonra demedin deme
Benim gibi birdenbire gönül verme
İş işten geçince görürsün akı karayı
Bak, sonra benim gibi yersin ayvayı

Bu işin başı gibi sonu da güzel olmuyor
Düşenin candan bir dosttu bile olmuyor
Hiç kimse, senin ne çektiğini anlamıyor
Her güzel, dulsun diye de pas vermiyor

Bak hey arkadaş, al asili, ser altını hasırı
Gamsız, tasasız yaşarsın belki de bir asrı
Alamazsan asili, seremezsin altına hasırı
Yaşayamazsın dertsiz/tasasız çeyrek asrı

Bak arkadaş, alacağın asilden veya nesilden olsun
O zaman, altına sereceğin istersen hasırdan olsun
Alacağın güzel yeter ki helal süt emmiş birisi olsun
Bulursan, hem suretten, hem sihre ten güzel olsun

O zaman her yerin mutlulukla dolduğunu görürsün
Yoksa hayatının zehir zemberek olduğunu görürsün
Şu hayatta da kaç kez ölüp ölüp dirildiğini görürsün
Allah göstermesin düşersen bir vefasıza sürünürsün

O zaman bulamazsın, derdine derman olacak birisini
O zaman kuvvetten düşer, söz geçiremezsin, vefasızı
O vakit başımdan atsam da kurtulsam dersin birisine
En son pes edip, beddua edesin gelir yedi sülalesine

Hey dost, ah vah etmekle biter mi sanıyorsun bu çile
İbret olsun, düşmandan ziyade, dosttan gördüm hile
Hayatta yıllarca çekilmez dost çilesini çektim bile bile
Hayatta çektiklerimi Allah'tan başka da acep kim bile

Hey arkadaş, bak ben aklımın cezasını şiddetli çektim
Şair der, bu hususta çekenlerden ne ilk, ne de tektim
Belki faydası olur düşüncesiyle, gerekli nasihati ettim
Nasihat etmekle, vicdan azabından kurtulmuş oldum