Ağızdan Çıkan Kurşun

Hani derler ya, eline, diline, beline, sahip ol
Ben dilim yüzünden çok çile çektim bol bol
Başıma ne geldiyse, hep onun yüzünden geldi
Başıma gelmekle kalmayıp, yüreğime de deldi

Dilim yüzünden ne çektiğimi gel bir de bana sor
Anlatayım desem, senin dayanabilmen, çok zor
Ben çektiklerimin bir kısmını, şiirlerime döktüm
Ben yaşanmazları yaşayım derken, bak çöktüm

İlk görür görmez, hemen kalbimden vuruldum
İki dudak arasından çıkan kurşunla vuruldum
Yıllarca hep derman arayıp, beyhude yoruldum
Gitmediğim ne yer, ne de tabip kaldı, yoruldum

Ağızdan çıkan söz, ya kurşun gibi hedefini vurur
Ya da geri döner, şair Bayram gibi sahibini vurur
Bayram ağzından çıkan kendi kurşunuyla vuruldu
Yıllarca derdine derman arayıp, beyhude yoruldu

Şair bundan böyle hep sükut hakkını kullanıyor
Çünkü, konuştuklarının çoğu, aleyhinde oluyor
Doluyor artık doluyor, şairin ahir ömrü doluyor
Yoluyor artık yoluyor şair hep saç/baş yoluyor

Hani kim demişti, hayat aşkla daha güzel olurdu
Eskiden belki öyle olurdu; fakat insanlar bozuldu
Günümüzde insan, dostuna bile güvenemez oldu
Her gülen yüz, gerçeği göstermiyor, hayat zordu

Şair der, sen sen ol, eline, diline, beline, sahip ol
Ağzından çıkan kurşunla vurulursan, işin çok zor
O zaman, seni de benim gibi biri, tam orta da kor
O vakit de hayatın zehir zemberek olur, bilmiş ol
B. TUNCA/25.01.2001-14.04