he-ce-ler

kan ile karıyordu kendini gece
şafağı boyanırken kızıl bir bulutta
dudaklarımda dua gibi bir hece
bir elimde Allah korkusu öbür elim pusatta
otuziki yaşında ak olmuş saçlarım
rengarenk boyasam geçmişi neyleyim
pusuda orman gölgesi yarınlarım
yaralı ceylanım, sürek avında şerdeyim
paramparça olmuş bir taş mabet olur
çetelesidir yüzümdeki çentiklerin resimler
dünkü çocuk, o umut dolu pırıl pırıl
her dalışında hayale ö-lüm diye heceler

Eren Erimer