Sen Mutlu Ol Yeter

anımsar mısın Şile yolunu, güneşli bir kış günüydü
yemek yediğimiz o körfezde yok ikimizden eser
bana git dediğin o pazar umutlarım ölmüştü
yok yarından dileğim, sen mutlu ol yeter

şimdi soğuk evimde kış kadar soğumuş kalbim
bir senfonidir yalnızlık, tek kişilik orkestrada
elimde bir sigara, duman olmuş nefesim
bir hayalet gibi gezerim üç beş mutlu hatırada

boğazı geçtiğimiz o gece titriyordun da neşeyle
rüzgarı arkadaş almıştık süzülürken yollara
usulca girerken bir karışık bilinmeze
sen dönüp de gidiyordun hiç bakmadan arkana

olsun be gülüm ne çıkar ben yaralı güvercinim
atlas mavilerde hayalin ılık rüzgar olur eser
bir yara daha alsa ne olur harap olmuş yüreğim
beni boşver gamlıyım, sen mutlu ol yeter