Seni Unutmak Mümkün Mü?

tebessümün gözlerinden bir hatıra olur o meşum günün
eser ılık rüzgarı, öteleyerek bulutları
ardından yırtar kalbimi, mavisi gökyüzünün
alışkanlıktır artık her maviye dokunan gözlerimde gözyaşları

yükselir güneş çaresiz bir dost gibi bilmez
ne sarışın hayallerde kulaç attım bakarken saçlarına
ışığı vursa da yüzüme içimdeki karanlığa gücü yetmez
alışkanlıktır artık yanmak, sarı bir körük olur içimdeki yangına

kor bir busedir şimdi şişesi şarabın
hoyratça sevişir gibi gezinir dudaklarımda
söndürürken ferini gözlerimin, soğuk nefesi yalnızlığın
alışkanlıktır artık içmek, hayaline mıh çakmış yorgun akşamlarımda

iç çeken dostlarıma yalandan bir tebessüm ederken
ak saçlarım inkar eder çehremde sahte gülüşümü
güneş bu kadar sarı, gökyüzü bu kadar mavi ve tesellim şarap iken
alışkanlıktır her gece ölmek, seni unutmak mümkün mü?