Güneş Görmeyen Kayalar
Bulutlar bir zaferden döner gibi geliyor
Dağlarda göğe doğru çıkmak için heves var
Güvercin kanatları ovayı gölgeliyor
Her ses ile üflenen deruni bir nefes var
Ovanın giyindiği yeşil kaftan üstüne
Dizilir sırma gibi servi, söğüt ve çamlar
İstikbal kaygısıyla geçen zaman üstüne
İner zevale doğru kızıl yüzlü akşamlar
Kıvrılarak uzanan tozlu yollarda kurur
Gurbete çıkanların gözünden akan yaşlar
Hasret bir topuz gibi her gün batımı vurur
Her günün batımında gurbet yeniden başlar
İkindi güneşini görmeyen kayalara
Yanık kaval çalarak garip bir çoban iner
Yüreğinin hüznünü dinletir yayalara
Sulara, ağaçlara, yollara hazan iner
Bu kayalar kim bilir hangi canları yuttu
Yanık sevdalar bitip ayrılınca eşinden
Bu vadiler sırtında kaç yiğidi uyuttu
Gönlündeki dilberin yol alırken peşinden
Sırrı dağlarda kalan eski hikayeleri
Bir ozanın telleri yeniden yâd ediyor
Ferhat'ın ve Mecnun'un hakiki gayeleri
Bir gönül bulmak için sanki feryâd ediyor
Şimdi hüznü kuşanan karşıdaki tepede
Akşam alacasında kitabesiz bir mezar
Başucuna gelecek yıldızı beklemede
Gözleri gök yüzünde seher vaktine kadar
Kavak gölgelerinin raksettiği pınarı
Avcılardan kaçışan üveyikler arıyor
Kollarıyla yamacı kucaklayan çınarı
Vadiden uğuldayan serin rüzgar sarıyor
Kervanı yamaç boyu yürüyen yaylacılar
Yeniden kavuşmanın en tatlı duygusunda
Gökteki bulut gibi dağılıyor acılar
Bir yayla haymasının deliksiz uykusunda
Mahmut Nacar
Mahmut Nacar şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.