Zaman Kalmadı
Umutlar üstüne şafak
Sökmeye zaman kalmadı
Yanlışa açıkça dudak
Bükmeye zaman kalmadı
Göğe doğru açılmadan
Bedene mahpus düştü can
Ardım sıra inci mercan
Dökmeye zaman kalmadı
Düştüm bir ceylan izine
Vardım kahır denizine
Ermiş birinin dizine
Çökmeye zaman kalmadı
Gönül düşünce periye
Göz kapandı ileriye
Dönüp ibretle geriye
Bakmaya zaman kalmadı
Yürürken sabrın düzünde
Yer aradım dost gözünde
Yüreği aşkın közünde
Yakmaya zaman kalmadı
Bulaşmadan hiçbir kire
Niyet edip kutsal yere
Hu diyerek dere dere
Akmaya zaman kalmadı
Körükledikçe vesvese
Boş kaldı bekleyen kâse
Mutmain olan nefise
Çıkmaya zaman kalmadı
Söndürdükçe feyzi nuru
Her yeri kuşattı suru
İçimi yıkan gururu
Yıkmaya zaman kalmadı
Engel oldu kör bir inat
Altın bilezikmiş sanat
Muhabbeti kalbe kanat
Takmaya zaman kalmadı
Baştan savınca işleri
Yokuş yaptık inişleri
Son bir sabırla dişleri
Sıkmaya zaman kalmadı
Eşkıya yaptı talanı
Hırsız çıkardı kalanı
Gidip başına yalanı
Kakmaya zaman kalmadı
Dizili yıllar ard arda
Eridi yağmurda karda
Itır olup da gülzarda
Kokmaya zaman kalmadı
Adapazarı 1999
Mahmut Nacar
Mahmut Nacar şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.