Ze Elıas
?-lie in king-'e?
Gün doğdu, ve sen geldin... katıksız, devrilmez özlemimsin.
Gün döndü ama gittin, kalmadın, her gidişin ıstırap, her gidişin boğuntu...
Sen gidiyorsun ve üzerime düşüyor dünya,
Sen gittikçe eziliyorum, boynum bükülüyor, alkol beynimi burkuyor
Aynı yere tek rakamlı birkaç saniye bakamıyorum, derinleşiyor,
Ben içine gömülüyorum, sen gidince, bir şeyler de beni alıp götürüyor.
Sen geliyorsun ve gün doğuyor... gün bir anlam kazanıyor, gün varoluyor sen gelince.
Sen gidiyorsun ve gün ölüyor... o günde kalmak istemiyorum artık, kokmaya başlıyor.
Sen gidiyorsun, Çok yükseklerden dünyaya düşüyorum,
Düştükçe kemiklerim kırılıyor, düştükçe yaralanıyorum, bedenim sızlıyor, yanıyor,
Aynı yerde tek rakamlı birkaç saniye kalamıyorum, beni dibe çekiyor,
Seni aramalıyım, bulmalı ve kurtulmalıyım... yoksa bir şeyler beni bitiriyor...
Acılarım beni bilmediğin uzaklara götürmek üzere, soğuk nefesimi kesiyor,
Katran hırıltılar karışıyor sesime, asrın en romanesk devrimini yalnızlığımla yapıyorum.
Dışarısı bembeyaz, ruhun bembeyaz, özgürlüğün bembeyaz,
Kirlenmesinler diye duruyorum, ne dışarı çıkıyorum, ne ruhuna dokunuyor...
Sen insanlıktan utanıyorsun, ben umut olmaktan....
Bilmediğim uzaklar, nefesim kesilene kadar acı çektirmeye bileniyor,
Katran geceler hırıltılara karışıyor, sesim çıkmıyor,
yalnızlığımı bile astım, asrın en romanesk cinayetini işliyorum.
İçerisi kapkaranlık, ruhum simsiyah, özgürlüğüm zifir,
Seni karartmamak için ölüyorum, ne sana ulaşıyorum, ne sana ?dokunuyor?
Ben insan olmayışımdan utanıyorum, sen umut'tan...
( 19.01.00 - 20:46 )
Umut Taydaş
Umut Taydaş şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.