Buğulu Resmin

İsmini güneşin üstünü buzlarla kazıyabilseydim
İşte sana o zaman zeytin dalından bir taç yapıp
Belki de yanında bir buse ile sunabilmek isterdim,
Geçerdi o an, başındaki tacı göstere göstere
Rüzgarın üstünde tahtı olan bir güzel Sultan,
Denizlere mahsus o masmavi anlarda
Siluetin görünürdü rüyamda bana,
İçten solan bir çiçek gibi uyanırdım o anda
Ve içtiğim bir yudum su
Ve o toz pembe hayaller
Ve sensizliğin çıplak gerçeği
Seni bana hatırlatırdı,
Yeniden nefes verir yaşatırdı beni,
O anda yakarırdım tanrıya
Seni bana bağışlaması için bir an önce.
Sadece varlığın yetiyor bu alemde,
Sadece namelerin fısıltıları kalıyor
Belki de beynime nakşeden o resmin,
Uzaklardan gelen buğulu sesin ,
Hepsi gönlümün engin ıssız bir yerinde
Tılsımı bozulmayacak bir büyü gibi
Yerli yerinde öylece duruyor.
Yeşeren duyguların sesi bu,
Üzerine bir damla su bırakılmış
toprağın yeşeren sesi,,
Ardı ardına gelen damlacıkların,
Hayat verdiği bereketin sesi.

Selçuk Yılmaz 14.2.2001