Yalnızlık
Yalnızlık bazen en büyük dosttur insana
Kendinle konuşursun saatlerce
İçini kendine açarsın
Kendini dinlersin.
Bazen hüzündür yalnızlık
Hani benliğin yetersiz kalır ya
Ağlamak istersin doya doya
Hani bir omuz istersin ya.
Bazen acıdır yalnızlık
Aşk için canını vericekken
Sevgin hapsolur içine
Sevemezsin kimseyi
Anlatamazsın derdini.
Hani sokaklarda sabahlarsın
Sessiz sessiz haykırırsın etrafa
Sesin bile içinde kalır ya.
Hani bunlar gelip geçerken
Kime yazdığını kendin bile bilmeden
Hayalindeki sevgiliye şiirler yazarsın ya
Seni seviyorum dersin ya şiirlerinde,
Hani hayalinde elini tuttuğunda
Uçarsın ya havalara. Sonra uyandığında
Kalbin gümbür gümbür olur ya.
Hani yalnızsınızdır da
Şiirler bile yetmez yalnızlığınızı anlatmaya...
-1999-
Yusufcan Köksal
Yusufcan Köksal şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.