İncir ve İncim

O incirin, gölgesi serin mi serin
Bende gördüğün senindir senin
İncirin yemişi açmış gül pembe
İnci'nin yanakları da gül pembe

İncirin yemişleri erip, ballanmış
İncim, giyinip allanıp pullanmış
Rab tarafından, şaire yollanmış
Meleği tarafından da kollanmış

O incirin kökleri derin mi derin
Yarimin uykusu derin mi derin
Bende gördüğün senindir senin
Beni bağlayan, sevgindir sevgin

İncirin yaprakları, kollarımı yaktı
O yârimin bakışları, kalbimi yaktı
Yârimin incileri, çok temiz ve pâktı
O yârin aşkı, kor olup, sinemi yaktı

Yâr dayanamadı gelip kucağıma yattı
O yârin aşkı, mağma misali içime aktı
Yârimin aşkı dudağından bal olup aktı
Yaktı beni yaktı, o yârin aşkı çok yaktı

İncirin filizleri var yemyeşil
İnci'min yeşil gözleri ışıl ışıl
İncirin damarlarından su akar şırıl şırıl
Yârin gerdanından inci sarkar pırıl pırıl

İncirin yemişinden, süt akar, damla damla
İnci'min gözlerinden yaş akar damla damla
İncirin yemişlerinden bal akar damla damla
İnci`min dudağından bal akar damla damla

Ah o incirin yemişleri soyulmuyor
Ah İncimin sevgisine doyulmuyor
Yıllar geçse de gönül o yârla yorulmuyor
Dünyada yardan tatlı bir şey bulunmuyor

B. TUNCA/13.11.2000-18.35