Ahkam Zamanı
I
Kuzguni bulutların üşüştüğü gökyüzünde ama çapraz fişeklikli insanlar diyarında... kirlenen beyazlarla azalınca şafaklar, karanlılar da eksilir
de
eksilmez karanlığa su taşıyan arklar, emanet ve ödünç zaman aralıklarında
ebleh bir kuşum işte. Koptum turna katarından, unutulup kaldım göç mevsiminde
II
ecel gelsin hele; tenimde soluklansın biraz. dağları vurun siz
dağlara vurun da sessizliğimi, yankıları çürütün çoraklaşsın yalnızlığım... nehirlerden çalın gözyaşlarımı salın gökyüzüne, bulutlarda kuraklaşsın vahalar.
kıyıları önce dalgalar vurur, insanları dostlar.
ağyar vatanlar
külleşince her ateş, sevda puşt ve cikletten kahramanlar büyür... de. Ya hatırlanmaz olunca çağlar,
kopunca çığlar?
ahkam zamanı bu zaman
AHKAM ZAMANI
III
şimdilik beni sormayın siz ... şeytan işerdi abdest suyunuza örste çatırdayan demir bile bilir elbet yalnızlığı
yağmurun donakaldığı tarihin kirli mabetleri, aç cellatları, paslı giyotinleri, saatsiz olupta dakik olan insanları; bir tuvale karalasın benim yüzümü
ürkerek gidilen yolculuklardan
ben
kükreyerek döneceğim
KÜKEYEREK!!!
(bir akşam üzeri)
IV
mührümü vurduğum kimseler, kimsesizler... nötr sularda yıkadım yüzümü, yalımlara atarım kavımı, antlaşma tepelerine çekince bayrağımı
böyle böyle gazi
böyle böyle acemi
utku sahibi ve tutkulu
kılcal sokaklarda kriminale ayak izlerimi
soruşturun, bulun, didik didik edin
ve anlayın
cesetler kızarırken cehennemlerde
/bizde ceset arayan bir mezar elbet buluruz kendimize/
Lokman Ayebe
Lokman Ayebe şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.